Duman ALtındakiLer. -Ev-

Bu ev; 3 katLıdır. İlk katında mutfak, oturma odası ve lavabo ile bir oda daha bulunmaktadır. İkinci katta banyo, misafir odası ve tam iki tane daha oda vardır. Son katta ise yatak odası, bir oda daha ve üç tane küçük ama karanlık oda vardır...Küçük bir bahçesi vardır. Evin etrafından pek kimse geçmediği için ev biraz bakımsızdır ama işlerin iyi görüleceği yerdir.


http://killers-ro.turcforumpro.com/los-angeles-f149/tavlamak-t244.htm#5289 Ro'suna buradan devam.

Oldukça hızlı geçen bir yolculuğun ardından beni California'daki bir eve getirmişti. Dışarıdan oldukça bakımsız görünüyordu. Uzun süredir kimsenin uğramadığı belliydi. Arabadan indikten sonra beraber evin küçük bahçesine adım attık. Birkaç saniyede karanlık çimleri geçtikten sonra kapının önüne geldik. Gece yüzünden farkedememiştim, ancak üç katlı bir ev için oldukça iyi gözüküyordu yakından. Victoria'nın kapıyı açmasını sabırsızlıkla bekledim. Nihayet anahtarlarını çıkardıktan sonra kapı küçük bir *klik sesiyle aralandı. Hafifçe ittirerek içeri girdim. Kendimi hemen oturma odası olduğunu anladığım küçük bir odaya bıraktım. Acaba neler olacaktı? Daha da kötüsü, o adamı kaçıracak mıydım? Aklımda hala bu sorular vardı.

Lanet soruların hepsi şimdi uçup gitmişti. Gülümsedim ve ona biraz daha yaklaştım. Her zamankinden daha tatlı görünüyordu bugün. Ihmm! Parfümü dehşetti. Doğrusu Charles baştan aşağıya mükemmeldi. Gülümsememi bozmadan konuşmaya başladım.

"Evet, istediğim yere geldin. Charles..."

dedim ve ayakkabılarımı çıkardım. Sonra Charles'e iyice yaklaştım ve tıpkı bir sürtük gibi hiç izin almadan -aramızda bir ilişki olmaksızın- kucağına oturdum ve gene dudaklarına bir öpücük kondurdum. Ardından yakasından tutup kendime çektim.

"Benim olacak mısın? Yoksa ikimizde geberelim mi?"

dedim ve masada ki bir bidon benzinle, kibriti gösterdim. Ev tahtadandı; kolayca yanardı...

''Pekala, ne yapacaksan yap bakalım seni küçük katil.''

Küçük mü? Sadece bir yaş küçüktüm ondan; abartmıştı hani. Gülümsedim ve onun ellerin tutup söze girdim.

"Yapacağım bir şey yok! Sadece benim olmanı istiyorum. Sen seviyorum."

demiştim. İlk defa birine -aşk icabında- seni seviyorum demiştim. Charles'den önce ilişkilerim hep gecelik olmuştu. Ama Charles bir başkaydı. Bundan önce hiç biriyle yattımı bilmiyorum. Biriyle çıktımı onu da bilmiyorum. Ama şunu gayet iyi biliyorum ki bende açılacaktır.

Gene cevapsız! Bıktım artık! Yeter bu kadar naz. Kucağından kalktım ve etrafa bakıp ayakkabılarımı yerden aldım ve giydim. Belki çekip gitmem gerekebilirdi.Sonra Charles' e bakıp:

"Son kez diyorum Charles! Sende bana karşı bir hs varsa uğraşıyım yoksa boşuna uğraştırma beni. Beni svemeyenin yanında durmam!"

dedim. Son noktayı koymuştum ki haklıydımda. Kadınlarda bile bu kadar naz yoktu. Ama Charles! Ah, Tanrım! Lütfen, lütfen bir ışık yak!...

8 satır kuralını ihmal ediosunuz