İlk başlık hayırlı olsun =) devamını dileriz

Baş rol oyuncusu: Ebon
İsmi geçenler: Lich Lord (Yarı Tanrı) - Leydi Miralda ( Büyücü ) - Hmm ilerde eklersem başka kişiler onlarıda yazarım şimdilik bu kadar

Irklar
İnsan= bildiğimiz insan ben, sen, o, biz, siz, onlar
Elf= İnsanlara benzerler uzun kulaklıdırlar ölümsüz olarak bilinirler ama ölümsüz değillerdir öyle bilinmelerinin nedeni çok uzun yaşadıklarından ve hiç birinin eceli gelip ölmediğinden
Orl= Bildiğin Hulk. Tanrılar bu yaratıklara beyin yerine kas vermiş.
Irklarda şimdilik bu kadar başka ırk eklersem yazarım


Ebon büyük bir baş ağrısıyla kendine gelsede yarı yamalak baygın şekilde yerde yatıyordu. Etrafta anlamakta güçlük çektiği garip sesler vardı. Baygınlığın sokuyla Gözünü bir süre açamasa kısa bir süre sonra tamamen açmıştı en azından açtığını hissediyordu ama bulunduğu ortam o kadar karanlıktı ki ekndi vucudunu bile göremiyordu bir an kör olma hissine kapılırken gürültüleri daha net anlamaya başlamış etrafta başka insanların olduğunu yardım diye bağırdıklarını duyuyordu. O kadar cok gürültü vardı ki ama bir ses bu gürültüden ayrılmış ve her ses çıkartışında diyer sesleri git gide kısıyor gibiydi *Tık, tık, tık...* diye ayak sesleri ağır adımlarla hol de yürürcesine orayı geziyordu. Karanlıklar içinde iki çift göz parıldıyordu. Kıp kırmızı gözler insanın kanını donduracak şekildeydi. Ebon soğuk kanlı bir düzenbaz olmasına rağmen bu gözler onda soğuk kanlılık bırakmamıştı aklında bu gözlerin kime ağit olduğuna dağir bir fikir olsada bu fikrin şakası bile onu korkuturdu.

Bulundukları yer birden aydınlandı ebon birşey göremeden tek eliyle gözünü kapatırken diğer eliylede dengesini kaybetmemek için yere koymuştu. Gözü hala kapalıydı ve etrafta hic bir ses yoktu. Ne yürüme sesi nede korkuyla haykıran o insanların sesi. Gözü bir süre sonra aydınlığa alışmıştı hafifce araladığı parmaklarının arasından baktığında kendinin bir kafeste zindana kitli olduğunu etrafın meşalelerle aydınlandığını görmüştü. Kafasını tamamen kaldırıp elini çektiğinde ise az kalsın küçük dilini yutmak üzereydi... Karşısında Ölüler Lordu Nightmare vardı. Ebon karşısında bir yarı tanrı görünce beti benzi atmış olsada kendini toparlıyıp susmayı ve olucakları izlemeyi yeyledi. Tuhaf olan şey ise Ebon'un üstünde hala hançerleri zırh'ı ve kısa kılıcı duruyordu. Diğerleride bunu farketmiş olsaki Nightmarenin gücünü bilmiyen biri ona hançerini fırlatmaya calıştı ama Nightmare tek elini kaldırarak hançeri onun anlına saplanmasını sağladı. Eh nede olsa karşısındaki bir yarı tanrıydı. Nightmare konuşmaya başladı;

-Sizleri yapmanız gereken bir görev için topladım. Hepiniz kendi alanınızda en iyisisiniz...

Doğruda söyliyordu ebon usta bir katildi. Bu lafı bir Yarı-Tanrıdan duymaksa ayrı bir onurdu. Ebon olan biteni izlerken bir kadın sesi adeta şiir gibi konuşuyordu o ses tonu insanı büyülüyordu;

-Lord'um! Beni bağışlayın ama anlamadığım birşey var. Sizin gibi güçlü biri, Bizim gibi ölümlülere ne gibi bir görev verebilirki. Sizin yapamıcağınızda bizim yapabilceğimiz ne olabilirki.

Ebon adeta büyülenmişti. Meşalenin yaydığı Loş ışığın altında duran Elf bir büyücü. Elinde özenle işlenmiş asasından destek alıyordu. Ebon elf kadına bakarken araya Lich lord'un sesi girdi;

-Leydi Miranda! Çok acelecisiniz...

Etrafta bir sürü kişi vardı. herkez pür dikkat Lich Lord'un söyliceklerini bekliyordu herkez çok o görevin ne olduğunu çok merak ediyordu. Lich Lord'a deriden eser yoktu tam bir iskeletti ama yarı-tanrı olan bir iskelet. Parmaklarını havaya kaldırdı ve Daireler çizmeye başladı. Holun ortasında iki tane portal açılmıştı biri siyah diğeri ise beyazdı;

-Size vericeğim görev şu. Beyaz portaldan geçerseniz iyitanrıların elçisine ulaşıcaksınız. Siyah portaldan geçerseniz kötü tanrıların elçisine ulaşıcaksınız. Sizden istediğim ise şu bir portal seçin ve orada bulunan elçiyi öldürmeniz ve karşı tarafın simgesini oraya çizmeniz. Bu görevi başarıyla tamamlıcağınıza eminim bunun karşılığında ise size özgürlüğünüzü vericem.

Diye cümlesini tamamlamıştı. Ebon şaşırmıştı kendisi buradakilerin hepsinin toplamından daha güçlü o niye gitmiyorda bizi gönderiyor diye düşünürken bir cüce kaba sesiyle;

-Seni Lanet pislik. Senin için hiç bi...

Cüce lafını bitiremeden kafası bedeninden yere düşmüştü. Az önce konuşan elf büyücü tekrar lafa daldı;

-Lord'um. Neden biz? Neden sen değilde biz ? Amacın ne ?

diye mırıldandı o büyülü ses tonuyla. Ebon Nightmarenin amacını anlamıştı ve oturduğu yerden;

-Tanrılar savaşı. Tanrıların barış imzalamasını bozucak biz elçiyi öldürdüğümüzde kimse bizim öldürdüğümüzü bilmicek iyi tanrıların elçisini kötü tanrılar. Kötü tanrıların elçisini ise iyi tanrılar öldürmüş olucak.

dedi. Miranda'nın bakışları şaşkınca Lich Lord'a dönmüştü ve büyük bir kahkaha koptu;

-gıhahaHAha! Evet. Onlar öldüğünde Tanrılar barış imzalamaktan vazgeçicek ve Tanrılar savaşı çıkıcak. Kendi bölgelerinde ölümsüzler. Ama savaşmaları için yer yüzüne inmeleri gerekicek ve orada ben onları bekliyor olucam. Ayrıca sizi gönderiyorum çünkü benim onların bölgesine girmem yasaklandı çok uzun yıllar önce. Gidin ve görevinizi başarıyla yerine getirin...



_______________________________________________________________________________________________________________________________________________
(Breh! Breh Breh! bu saatede pek yazasım yoktuda ilk başlık ben olıyım diye yazdım xD Devamı yarın. şuan pek başlıyamadım yarın başlıcam)

Not: yazım hataları vs. vs. olabilir çaktırmayın uykusuzum =/

Devamı...

Diye ölüm yayan ses tonu ile gürledi Lich Lord. Zindan kapıları açıldı ve herkez açılmış portallara yönelirken Ebon'un gözü Leydi Miranda'daydı. Miranda beyaz portaldan girdikten sonra Ebonda hemen arkasından beyaz portala yöneldi. İki tane özel yapım hançerini kontrol ettikten sonra portala girdi...

o Portala giren 6-7 kişi Miranda da dahil Ebon'un etrafında hepsinin ağızı açık, etrafı inceliyordu. Grup ışıldayan bir mabedin kapısının önünde duruyordu. Her yer masallarda anlatıldığı kadar muhteşem görünüyor. Nereye bakarsanız bakın gözlerinizi alamıcağınız şekildeydi. Grup mabedin kapısına yaklaşıp kapıyı açmaya çalıştıklarında başarılı olamamışlardı. Kapının tam ortasında kapıya yapışık şekilde duran madalyonu inceliyen bir Gölge Elf hançerini çıkarıp Madalyona sapladı. Hançer büyülü bir hançerdi etrafında siyah duman dalgası vardı ama bir terslik oldu madalyon cizik bile almadı tam tersi hançer artık yoktu. Toz haline gelmişti. Birden etrafta melekler belirdi her taraftaydılar ve hızla yaklaşıyorlardı. Ebon'un suratına pis bir gülümseme yerleşti. İş birilerini öldürmeye gelince Ebon hep mutlu olurdu. Ama sorun şu ki şuan onların bölgesindeydiler ve çok kalabalıklardı. İlk saldırıyı ağaçların arasına saklanmış olan bir elf okuyla başlattı. Oku meleğin kafasına saplamıştı. Melekler bu duruma sinilenmiş ve savaş pozisyonu almışlardı. Anlaşılan o ki daha demin savaşmak için değil konuşmak için geliyorlardı ama bu kimsenin umrunda değildi. Ebon'un gözü devamlı Mirandaya kayıyordu. Miranda'nın dudaklarının oynadığını ve asasının devamlı renk değiştirdiğini gördü. Miranda saldırmaya hazırlanıyordu. belkide çoktan saldırısını yapmıştı bile. Etrafta sayılıcak kadar az melek kalmıştı. Ebon hançerlerini çekti ikisindende yeşil sıvı damlıyordu. Ebon hızla koştu en yakınındaki meleğe doğru Meleklerin elinde Mızrak, üstlerinde ise transparan bir tül parçası vardı. Ebon hızla Hedefine doğru koşarken sağ tarafından gelen bir mızrak az kalsın kafasına giriyordu "Hrrr.." Ebon'un surat ifadesi değişmişti. Elindeki Hançerleri o Mızrağı yollıyan meleğe fırlattıktan sonra daha saplanmasını bile görmeden önceki hedefine doğru tekrar koşmaya başladı. O gülümseme. Ebon'un pis gülümsemesi yüzüne yayıldımı ondan kurkun demektir. Ebon iyice yaklaşmıştı Meleğe. Meleğin mızrak saldırısından rahatlıkla sıyrılmıştı ve havaya doğru zıpladığında elleri havadaydı. Meleğin gözleri birden açılmıştı. O boş eller birden iki hançerle dolmuştu. Nasıl gelmişti o hançerler. Meleğin son gördüğü şey Ebon'un pis gülümsemesi olmuştu. Ebon boynunu kükürdettikten sonra arkasını dönüp kapıya doğru yönelmek üzereydilerki Miranda ile burun buruna geldiler

M: Etkileyici. Sende tuhaf şeyler hissediyorum. Silahlarının yada senin sırrın ne ?

E: Leydim. Biliyorsunuz iki kişinin bildiği sır, sır değildir. Eminimki sizinde sırlarınız vardır. Belki buradan çıktıktan sonra sırlarımızı paylaşabiliriz.

diye konuşuyorlardı. Ebon'un sıratında sempatik bir gülümseme oluşmuştu bu sefer. Sorun şuki konuşması bittiği an kendini havada geriye doğru uçarken buldu. Ağac'ın sert gövdesine çarpıp yere düştükten sonra

E: Haha! Bu yüzden hiç bir kadına güvenilmez hepsi şeytan. Ne yapcaklarını anlamak zor... Ahhr! Lanet olsun belim kırıldı sanırım. Ah bu kadınlar öldürcekler beni...

Diye tek eli yerde tek eli belinde yarım yamalak gülmeye çalışıyordu başını kaldırdığında ise Miranda eline ölü meleklerden birini almış ve mabedin girişine doğru yöneliyordu. Zar zor ayağa kalkıp tekrardan mirandanın yanına gitti sanırım onu kızdırmak hoşuna gitmeye başlamıştı yüzüne tekrar acılı bir gülümseme takınarak

E: Zor kadını oynıyorsun ha.. Sevdim bunu...

dediği an kendini tekrardan havada buldu. Ama bu sefer şaşıran Miranda olmuştu. Mirandayı şaşırtan ise havada bir kediyi andıran dönüşü ve tüy gibi düşüşü olmuştu. Miranda Ebonla ilgilenmeyi bıraktıktan sonra meleği mabedin kapısına yaklaştırmış ve kolye parlamaya sonucunda ise kapının açılmasını sağlamıştı. Bu sefer herkez şaşırmıştı. İçer hafif karanlıktı havada uçuşan ışaklar mabede loş bir ışık sağlıyordu. Ebon'un tek kaşı havada Mirandaya hızla yaklaşıp;

E: Çok güzel ve çok zeki... Bu kadar zeki olmayı nasıl başarıyorsunuz Leydi Miranda? Mirandaydı dimi isminiz. Lord Nightmare size öyle hitap etmişti...

M: Evet Miranda. Kapıdaki sembol. Andor'a ait, muhtemelen ona ait varlıklar geçebiliyordu. Nitekim öylede oldu.

Ebon hafiften tebessüm etsede. Hoşuna gitmiyen birşeyler vardı. Grup eksiksiz mabed'e girdi. Biraz yürüdükten sonra dışarıdan bakıldığında havada uçuşucan sihirli ışıklar gibi gözük şeylerin yaklaşıldığında bunun sadece o kadarla kalmadığını anladılar. Ebon'un dudakları aralandı;

E: Ruhperileri... sakın saldırmay...

Diye sözünü bile bitirememişti. Arkadan çıkan bir ork ruhperilerinden birini yakalamış ve ağızına atmıştı. O an diğer gruptakilerde bunların ne kadar kolay ölceğini ve ne kadar tehlikeli olduğunu anlamıştı. O koca kaslı Ork'un kafası patlamıştı. Ruhperileri kolay ölen ve öldüklerinde asit fışkırtan sevimli yaratıklardı. Miranda yüksek sesle;

M: Koşuunn... Çıkışaaaa koşun.

diye bağırdı ama çıkış gözükmüyordu bile. Herkez koşmaya başladı başka çağreleri yoktu. Arkadan gelen acı çığlıkları ürperticiydi ve bu öndekilerin daha hızlı koşmasını sağlıyordu. Çıkış görünmüştü ve arkadan gelen sesler durmuştu ruhperileri takip etmeyi kesmiş olsa gerek. Mabedden çıktıklarında yem yeşil büyükce bir alan ağaçlar ise 400 metre ilerde birden başlıyordu ve çok sıklardı. Yola devam etmek için hareket etcekleri an 3 kişi kaldıklarını farkettiler. 1 büyücü, 1 katil ve bir avcı kocaman yayı ile vadiye bakıyorlardı. Avcı hiç konuşmuyordu. Ebon grubun önüne geçerek;

E: Çok oyalandık şu lanet yerden çıkmak istiyorum. Şu elçiyi bulup öldürelim hadi...

diye net bir ses tonuyla mırıldandı ve yola koyuldu. Bir süre sonra ağaçların başlangıcına yaklaştılar. İç güdüleri bir tehlikenin olduğunu söyliyordu ama etrafta kimse yoktu. Etrafta göremediyse belkide yerin içindedir diyerekten gurubu ses çıkarmadan bir el işareti ile durdurdu. Dikkatlice baktığında gözleri yerinden çıkarcasına açıldı. ğaçların arasında inanılmaz bir bitki tuzağı var. Birkaç adım daha
gitselerdi toprak parçalanacak ve hepisini tek lokmada yutup birkaç
yüzyılda hazmedecek bitkisel bir yaratığın devasa ağzına düşeceklerdi. Neyseki Ebon bunu önceden farkedip;

E: Bitki tuzağı var buradan gidemeyiz yolu değiştircez.

diye grubu uyardı. Miranda ve sessiz avcı başıyla onayladıktan sonra Ebon tekrar öne geçerek yol gösterdi ve bitkinin etrafından dolandılar başarılı bir şekilde.

________________________________________________________________________________________________________________________
Dün yazdığım daha güzeldi ama bir harf silcem diye sayfayı geri alınca gitti bütün yazdıklarım neyse. Devam Edicek...

Güzel olmuş abicim, tebrik ederim

Bknz: Devamını beklemek

Güzeldi.. Kurgu hoş ama aralara biraz daha betimle kat birde olaylar bana çok çabuk gelişiyor gibi birazcık daha hızlanma modunu azalt o zaman tam süper hikaye olur. Devamını dilerim..

Çok güzeLL xD

Bittmediki xD daha çeyreği yazmaya üşeniyorum asdf