Her Şeyden Uzak

Farklı bir gün , işe gitmek için ne bir alarm sesi çalıyordu ne de her zaman ki koşuşturmanın yorgunluğunu taşıyordu üstünde. Hafif titrek bir rüzgar esiyor iç üşütmek istermiş gibi. Denizin tuzlu ve acı kokusu tütüyor havada, dalgalar fırtına öncesi sessizlik misali yavaşça vuruyor kıyıya. Bulutların ardından kızıl bir güneş beyazlıklara rengini dağıtıyor. Denize ve bulutlara yansıyan kızılımsı görüntü huzurun bir simgesi gibi.

Uzun süre olmuştu mermiler ve sürekli çatışmaların içinde olalı. Sokak çeteleri, mafyalar ve onları kovalayan CIA ajanları. Joseph ise, gerçek adıyla Septimus, genellikle ekibiyle birlikte bir şeyleri korur veya çalınan malları bulup yerine koymakla uğraşırlardı. Neredeyse dünyanın önemli ülkelerinin tamamında görev yapmıştı ; Türkiye, İtalya, Almanya... Fakat koyu bir Amerika 'lı olarak Birleşik Devletler ' e çalışırdı.

Saatlerin onu alıştırdığı gibi erken kalkmıştı. Üstüne oturan kısa kollu dar gömleğini giydikten sonra denize sıfır ahşap evin geniş iskelesinde yavaş adımlarla yürümeye başlamıştı. İskeleninin ucuna kadar gidip denizi izlemeye koyulmuştu. Para için bir şeyleri korumaya değer mi diyordu çalışırken. Bu iki günlük sessizliğe bile değerdi o kadar koşuşturmaca. Gözlerini kapatıp rüzgarın sesini dinlemek, iskele kenarında güneşin kızıllık kattığı denizleri , narince yüzen küçük balıkları seyretmek ve sabahın bu erken saatinde yarım bardak buzlu whiskysinden hiç kimse ayıramazdı onu. Hayatı sürekli tehlike içinde olan biri için cennet gibiydi burası. Kendisine bu duyguları kazandıran bir unsurda sevdiği kadındı. Onunla olmaktan pişman olurmuş gibi bir hali yoktu. Çünkü kendisini anlayan sayılı kişilerden biride oydu... Kimberly. Bu hayatta ondan başka kimseye güvenmezdi işinden dolayı. Eskiden beri aynı takımda ve aynı işlerde çalışmışlardı. Aynı yerlerde eğitim görmüşlerdi. Ortak bu kadar çok şeyleri olduğu için güveniyordu belkide ona. İçindeki belirsiz duygu, sımsıkı bağlanmıştı ona.Geniş ahşap iskelenin tam ucunda durmuş anın tadını çıkarırken arkasından gelen adım sesleri üzerine geriye doğru bakmış ve gelen kişiyi izlemeye başlamıştı.

Dalgaların kıyıya sakin ve onu incitmek istemezcesine vuruşları..Gökyüzünü yarıp geçerek onu tatlı bir turunculuğa bürüyen güneş ve tertemiz bir hava.Uzun zamandır hiç göremediği ve yaşayamadığı duygular..Şehrin gürültüsü,silah sesleri,kirli havalar ve ne kadar sabahta olsa onun için her zaman karanlık olan gündüzler..İçine bulaştığı işlerinin neler olduğunun farkında olması,işini seviyor olması huzur dolu,sakin ve temiz bir hayat yaşamak istemediği anlamına gelmiyordu elbette..

Yeni doğan güneşin yüzüne artık uyanmasını istermişçesine vuran ışıklarına daha fazla dayanamayıp yeni güne açtı gözlerini.Uzun bir zamandan sonra güzel ve tasasız bir uyku çekmenin,gözünü sakin bir yerde açmanın verdiği keyifle gülümseyerek yanındaki adama döndü.Dirseğini yastığa yasladıktan sonra elinin üstüne başını yasladı ve hayatında belki de tek gerçek olan şeyi doya doya izlemeye başladı.Etrafındaki herşey yalan dolanken onu bulabilmesinin sadece şans olduğuna inanıyordu.Birbirlerine hiç vakit ayıramamaları ve genelde hep iş için birlikte oldukları düşüncesinden rahatsız olsa da şuan da herşeyden çok uzakta ve onunla olmanın verdiği mutluluğu düşünmeye başladı.

Septimus'u izlemeyi bırakıp yataktan kalktı çıplak ayaklarının üstünde mutfağa doğru ilerlerken denizden gelen kokuyu içine çekti.Şuan için tek istediği şey bu güzel günün bozulmasını istemediğiydi.Kahve makinesi çalışırken ortalığa biraz göz atmaya başladı.Buraya dün gelmişlerdi ama hiç aklına gelmemişti çevre de ne olduğuna bakmak.Gerekte yoktu zaten onun ihtiyacı olan tek birşey vardı o da içeride uyuyordu veya uyuduğunu zannediyordu Kimberly.Adamın kalktığını anlayınca kahve makinesinin yanına gitti ve dolaptan iki büyük kupa çıkarıp kahveleri doldurdu.Uzun zamandır birlikte kahvaltı yapamıyor olmalarını düşünerek kupaları tezgaha bırakıp kapının yanındaki pekte yeni olmayan telefonu kaldırıp resepsiyonu arayıp evlerine kahvaltı getirmelerini söyledikten sonra kahveleri alıp Septimus'un olduğu yere doğru ilerlemeye başladı.

'Günaydın..' yüzündeki hafif gülümseme biraz daha büyüdü.Adama kahvesini uzatıp dudağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra kapının önündeki merdivenlere oturup önündeki manzarayı seyretmeye başladı.

Hala onu görünüşüyle,sesiyle ve davranışlarıyla etkileyen kadını izlemeye dalmıştı. Onu ömür boyu izleyebilirdi hiç sıkılmadan. Onunla ilk tanıştığı zamanı dün gibi hatırlıyordu. Birlikte çıktıkları kısa tatiller hoşuna gidiyordu. İş zamanı pek samimi olamıyorlardı. Ona zarar gelmesinden korkuyordu, bu günlerde tek endişesi buydu Septimus 'un. Görevlerinde kendilerini hiçe sayıp mermilerin üstüne koşuyorlardı. Bu göze alınabilecek bir risk değildi, ya da zeki bir insanın işi. Tam bir aptal cesaretydi. Tatile çıktıklarında ise aralarındaki bağ normal bir çiftten farksızdı. Ne iş konuşurlardı ne de başka bir şey. Sadece birbirlerine zaman ayırırlardı.

Günaydın öpücüğünü aldıktan sonra dudaklarında hafif bir gülümsemeyle birlikte '' Sanada Günaydın '' dedi. Elinde tuttuğu Whisky bardağında kalan bir kaç damlayı denize döküp, bardağı iskelenin ayaklarından birine koydu. Kimberly gibi o da iskeleye oturdu. Kadının kendisine uzattığı kahveyi alarak yudumladı. Kadının etkileyici gözlerine bakıp uzaklara dalıyordu ara sıra. Ne olacaklarını düşünüyordu. İlerledikçe nereye varıyorlardı...

Elini Kimberly' in beline dolayıp yavaşça ona yanaştı. Denize, bulutlara, sallanan ayaklarına hafifçe değen serin sulara bakıyordu. Gözlerini bulutların arasında kaybolup giden güneşe çevirdi '' Her zamankinden farklı. Boğuk ve sıkıcı değil. Uzun süredir böyle bir güzellik görmedim. '' yüzünde oluşan sıcak gülümsemeyle kadına baktı ve ardından ekledi '' Tabi senin dışında. ''

Onun kokusunu hissedebiliyordu. Saçlarını , tenini sanki o olmadan içinde bir şeyler eksilecek gibiydi. Belkide bu güne kadar dimdik kalabilmesini sağlayan en önemli kişi Kimberly' di.

Denizin hafif dalgaları,sessiz ve hissetirmeden esen rüzgar,güzel bir günün başlangıcını haber veren güneş ve yanındaki adam..Herşey uzun zaman sonra yeniden bu kadar sakin ve güzel olmuştu.Bunun verdiği mutluluk ve sevdiği adamın tenini teninde hissetmesi..Eksik olan hiçbir şey yok gibiydi.Sabah kalktığında eline aldığı şey sıcak kahve fincanının yanında soğuk silahı değil yanındaki adamın sıcak eliydi.Mutluluk tüm vücut hücrelerine pompalanırken başını Septimus'un göğsüne dayadı.Dalgaları ve huzuru izlerken sevdiği adamın hafif tınılı sesini dinlemek herşeyden daha güzel geliyordu.

Arkasından gelen seslere dönüp baktığında oda servisinin geldiğini anladı ve yeniden önüne döndü.Hiçbir zaman ev işlerinde becerikli olmaması onun suçu değildi elbette..En azından Kimberly böyle düşünüyordu.Her zaman bunu düşündüğünde 'şartlar..' diye düşünüyordu.Şartlar..Hayat onun için böyle bir yaşam çizmişti ve onun da bu yaşamı bozmak gibi bir düşüncesi yoktu herşey böyle daha iyiydi.

'Kahvaltı hazırlamaya geldiler.Benden kahvaltı hazırlamamı bekleyemezdin değil mi?..' Septimus'un göğsüne dayadı başını kaldırıp Septimus'a bakmaya başladı ama onun kendisini dinlemediği belliydi.Sessiz ve sakin bir ortama gelmeyeli uzun zaman olmuştu.Ama bunları düşünerek vaktini boşuna geçirmeyeceğine dair sabah bir karar almıştı ve bunu da uygulamakta kararlıydı.İnsanları inceleyip ne düşündüklerini saptamada üstüne yoktu ama bu yanındaki adam için geçerli değildi.Hala ona bakıyordu ama onun uzaklara dalan bakışlarında ne düşündüğünü bir türlü kestiremiyordu.

Dakikalar geçtikçe gün ışığı dah kuvvetli yansıyordu gök yüzüne. Yüzüne gelen güneş ışıkları kümeleri içini ısıtsada, hiç bir şey yanındaki kadının varlığı hissetmekten fazlasını veremezdi. Uzaklara dalıp gitmiş gözleri bir anlık başını göğsüne dayamış Kimberly 'e gitti. Ona güven veren kadının elini yavaşça tutmuştu. Ellerinden başlayan sıcaklık kalbinin derinliklerine ulaşıp yüreğini sarıyor gibiydi. Uzaklara dalmış gözleri Kimberly 'i dinlemezmiş gibi bir izlenim versede bir kulağı hala ondaydı. Onunla birlikte olduğu iin kendini şanslı hissediyordu. Özel timte olan kişilerin genellikle aşk hayatı olmazdı. Aynı takımda olan iki kişinin ilişki yaşaması pek hoş karşılanmasada Septimus bu konuda hiç bir şey diyemeyen üstlerini takmıyordu. Kimsenin düşüncelerine göre hareket etmezdi. Onun doğasında sadece kendisi ve sevdiği kadının verdiği kararlarla ilerlemek vardı.

Dalgalar yavaş bir şekilde vurdukça kıyıya, iskelenin ayakları hafiften sallanıyor ve rahatsız etmeyen bir gıcırtı sesi çıkarıyordu. Gözükmesi zorda olsa denizin bazı kısımlarını saran kayalıkların etrafına sazlıklar dizilmişti. Etrafı izlemekle bir kaç dakikasını geçirdikten sonra tekrar Kimberly ' e baktı ve derin bir nefes çekip '' Hayır tabikide, bana böyle bir işkenceyi yapamazsın. '' dedi sırıtarak. Elindeki kahva bardağını bir kenara bırakıp kadına sarıldı onu hissetmek ister gibi. Yüzünden okunabilir bir mutluluğu vardı. Güzel ve çekici kadının kokusunu içine çekerek dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu '' Sanırım oda servisini fazla bekletmezsek daha iyi olur. '' dedi gözleri kadının ela gözlerinin içine bakarak.

Karnının acıktığını hissedebiliyordu ve içeriye gelen leziz kahvaltıyı düşündükçe açlık hissi midesini daha fazla yakmaya başladı.Ama tüm bu açlığa rağmen yanındaki adamın sıcak kolları arasından çıkmak istemiyordu.Gözlerine odaklanış gözlere bakarken asıl mutluluğun bu olduğunu düşünüyordu.Hiçbir şey bu gözlerin ona verdiği güven ve sıcaklığın yerini alamazdı.

Yerinden kalktı ve Septimus'a oturmasını işaret ederk eve doğru ağır adımlarla giteye başladı.Mutfağa gidip neler olduğuna bakacaktı ve birde oda servisinden gelen her kimse ondan çikolatalı krep isteyecekti.-'Septimus'un en sevdiği şeylerden biriydi bu.'-mutfağa adımını attığı anda sırtında tanıdık bir soğukluk hissetti.

'Tanrım..Bu şeyden birkaç gün olsun kurtulamayacak mıyım?' düşündüğü şey ona silahı kimin doğrulttuğu değil tatilde de peşlerini bırakmayan işleriydi.Derin bir nefes alıp lafa başlayacakken arkasındaki kişi kolundan sertçe tutup onu kendisine çevirdi.Alışıktı böyle davranışlara ama yine de canı yeterince acımıştı.Yüzündeki serikanlı ifadesini hiç bozmadan karşısındaki kadının yüzüne baktı.'Ahh..Tabii nasıl unuturm seni?Bana verdiğin bir söz vardı değil mi bir öc sözü?..' içinden bunları söylerken yaklaşık iki yıl önce yaşadıkları olay aklına geldi.Jordan ve Sween silah kaçakçılığı yaparlarken yakalanmışlardı ve Septimus'ta Jordan'ı vurmuştu.Ve o gün Sween tutuklandığında yaptığı tek şey bağırmaktı.Septimus'a Becca'yı öldüreceğine dair ölüm tehdidi savurmaktı.İşte onu yapmaya gelmişti ama böyle birşeyi bu kadar kolay yapabileceğini düşünüyor olamazdı karşısındaki kişi Özel Tim'in en kıdemli çalışanlarından biriydi daha ne durumlardan kurtulmuştu.

'Hemen şimdi sevgilini çağır onunda bunu görmesi güzel olur değil mi?'

'Hem de çok..' kapının önüne çıkıp ona yaklaşan Septimus'a içeride neler olduğunu biraz fark ettirmek için bağırdı.

'Joseph mutfağa gelmeyi düşünüyor musun?' kendi ismini kullanmamıştı umarım anlar diye de bir düşüncesi yoktu çünkü anlayacağından emindi.Karşısındaki adamın yüzünde hiçbir mimik değişmeden ve hiç duraksamadan ayağının üstünde yavaşça dönüp yatak odasına gidişini izlerken Sween Becca'yı sırtından tutup içeri çekti.masanın yanındaki sandalyeyi çekip oturmasını söylediğinde hiçbir şey yapmadan sandalyeye oturdu ama bir saniye olsun Sween'in gözlerinden gözlerini ayırmıyordu.Karşısındaki kızın gözlerinde gördüğü şey kararlılık ve ölüm değildi.Korku ve özlem vardı.Bu işe bulaşmıştı ama Jordan'ı sevdiği için bulaşmıştı zaten onu bu kadar kısa sürede serbest bırakmalrının sebebi de buydu kızın bir tane olsun sabıka kaydı yoktu.Tüm bunları düşünürken kapıya yaklaşan ayak seslerini duydu.Önündeki kız kapının yanına geçti yeniden.Oturduğu sandalyesinden hala kızı izliyordu elleri titriyordu korkudan mı heyecandın mı bence her ikisi diye cevapladı.Tam bu sırada kapının önünde gördüğü Septimus hiçbir şey olmamış gibi mutfağa adımını attı.

Kendisine içten bakan bir çift ela göz. Sanki onun gözlerinin ardındaki her şeyi görebiliyordu. Huzur,mutluluk ve güven sadece onunla paylaşabileceği duygulardı. Kendisine oturmasını işaret eden kadına, içten bir gülümsemeyle onayladı. O yanından yavaşça kalkıp giderken, onu izledi.. Hayatta onun için endişelendiği, kimseyle asla paylaşamayacağı ve onun için hayatı pahasına olsun her şeyin önüne atılacağı tek kişi. Tek bir an bile ayrılmak istemiyordu ondan. Hiç şey onu Rebecca ‘dan uzak tutamazdı.
Gözlerini deviren bakışlarla engin sulara bakmaya devam etti. Rebecca gideli neredeyse 5-6 dakika olmuştu. Kendisinden bile dakik olan kadın asla bir kahvaltı için bu kadar gecikmezdi. Sağ bileğinde duran saati tekrar yokladı ve arkasında kalan evi öylece bir süzdü.Kahvaltısını yapmak için mutfağa doğru yola koyulmuştuki kulaklarında yankılanan o sesle durması bir olmuştu '' Joseph '' . Kimberly ‘ ile baş başayken asla böyle konuşmazdı. Ters giden bir şeyler olmalıydı. Her ne olursa olsun telaşa düşmemeliydi. Her ne varsa bilmiyordu ama aklındaki olasılıklardan her biri rolünü oynaması gerektiğini söylüyordu. Bir şeyler söylemek için kapıya biraz daha yaklaşarak '' Geliyorum tatlım. '' dedi sakin bir ses tonuyla. Tek katlı ahşap evin basit işlemeli kapısını hafifçe aralayarak içeriye göz attı. Mutfaktaki kıpırdamalar Kimberly ‘ in yanında bulunan şahsı ele vermişti. Yatak odasına sessiz adımlarla giderek, yatağın baş ucunda bulunan küçük çekmeceden silahını aldı. Kimberly ‘ in silahını da aldı. Ne de olsa herhangi bir tehlikede iki silaha ihtiyacı olabilirdi. Elinde tuttuğu çiftli pistol double starlarla yavaşça mutfağa doğru ilerlemeye başladı. Yıllardır aynı silahı kullanıyordu. Mermileri hızlı ve bir o kadar da etkiliydi. Kendi nişancılığına güveniyordu. Uçan bir sineğin kanatlarını bile vurabilirdi. Ama böyle bir günde üzüldüğü şey evin bir ucunda kendisini bir şekilde uyaran Kimberly ‘ in durumu değil, izin gününde lanet olası silahlara yine eli değmesiydi. Bu duruma onu düşüren her kimse çok ağır bir şekilde cezasını çekecekti.
Açık mutfak kapısından içeri girer gibi olduğunda adımını hafiften geri çekti. Şimdi işinde sergilediği hünerleri başarıyla burada da göstermesi gerekiyordu. Mutfak kapısının ardında durarak tezgahta yer alan kapalı televizyona baktı. Televizyon üzerindeki karartıda odanın bir yansıması vardı. Tehlikeyi görebiliyordu. Kapının yanına saklanmış elinde 6mm ‘ lik wembley tutan bir kadın. Namlunun ucu Kimberly ‘ e doğrultulmuş öylece bekliyordu. '' Sween '' dedi fısıldayarak. Ne yapacağını biliyordu. Sween bir profesyonel değildi bu yüzden dikkatini bozacak en ufak bir şeyde onu etkisiz hale getirebilirdi. Silahlarda birini yerden Kimbery ‘ e doğru fırlattı. Silahın gidişini izleyen Sween, Septimus ‘ a yeteri kadar zaman açmıştı bile. İçeriye hızla girerek kadının silah tutan bileğine sarıldı ve onu duvara doğru sürükleyerek dengesini kaybetmesini sağladı. Herhangi bir kazanın olmaması ve çevre halkının bir şeyden şüphelenmemesini istediğinden Kimbery ‘ e yardım bekleyen masum gözlerle bakıyordu.

Çok geçmeden tahta zeminde ona doğru kayan sürtünme sesiyle yüzüne hafif bir gülümseme geldi.Gözünü hala Sween'den ayırmıyordu ama Sween çoktan silaha dönmüştü bile işte istenen şeyde buydu.Hiçbir şey yapmadan Septimus'u izledi.Ona bakan gözleri bir çocuğun bakışlarını aratmayacak kadar tatlı ve masumdu.
Bir kahkaha atıp yerdeki silahı aldı.Bu soğuk şey yeniden elindeydi.Çok nadir çıktıkları tatillerinde yeniden tanıdık soğukluğu hissetmek hiçte hoşuna gitmemişti.
'Sanırım onu içeri kelepçeliye bilirsin.Ve sonra kahvaltımıza başlarız.Onunla sonra ilgilensek daha iyi olur hem biraz daha sakinleşiriz.-Septimus'un gözlerini devirmesinden sonra derin bir nefes alıp yanına gitti.-Pekala şimdi otel güvenliğini çağırıp onu göndereceğim onunla biz ilgilenmeyeceğiz Joseph..Tatilimi mahfetmeye hiç niyetim yok.' Kızın getirdiği kahvaltıları göstererek yüzünü buruşturdu.
'Hepsi çok güzel görünüyorlar ama ben yine de yeni bir servis isteyeceğim.Sende o sırada Sween ile ilgilenirsin olur mu ?' içindeki öfkeyi dışa kusmamak için derin nefesler alıyordu.Böyle ufak birşeye normalde olsa hiç sinirlenmezdi ama bugün farklıydı ve bu da sinirlerini bozuyordu.
Kapının yanındaki telefonu kaldırıp oda servisini ve daha sonra da resepsiyonu arayıp güvenliği çağırdı.Herşeyi sessizce halledip tatiline kaldığı yerden devam etmek istiyordu.Pekte önemli bir sorun değildi zaten Sween.Sadece sevgilisi için gelmişti hayatının ikinci sabıka kaydını Kimberly'e silah doğrulttuğu için alacaktı.Saçma ama olması gerekenler..Bir pisliğin peşine takıldıktan sonra tüm hayatı değişmişti.
Şimdi mutfakta sadece kızın sessiz hıçkırıkları ve Septimus'u suçlayan sözleri vardı.İyice sinirleri gerilmeye başlamıştı ama kıza hiçbir şey söyleyemiyordu.
Silahlarını alıp komidinin gözüne koyduktan sonra kızın yere düşen silahını aldı.Bir prfesyonelmiş gibi davranıp güvenliğin bakışlarını kendi üstüne çekmek istemediği için elindeki silahı bir beceriksiz gibi tutup kıza doğrulttu.Kahkasını bastırarak kapının önünden gelen sesleri görmekiçin başını kapıdan hole uzattı.

Dengesini yitiren Sween elindeki silahı düşürmüş ve Septimus ' un bilek bükmesine maruz kalmıştı. Hafiften acıyla bağıran kadının sesini çekebilecek durumda değildi. Özellikle Kimberly ile geçirdikleri baş başa tatili böldüğü için içinde ona karşı bir öfke duygusu oluşmuştu. Hazırlıklı gelmişti belinden çıkardığı kelepçeyi kızın bileklerine geçirdikten sonra kaçmasın diye iyice sıkmıştı. Kahkaha atan Kimberly ' in aslında sinirlerinin bozulduğunun farkındaydı. Kim olursa olsun böyle bir durumda sinirlenmemek elde değildi. Kadın durmadan bağırıp duruyordu '' Onu sen öldürdün hemde hiç düşünmeden. Bunun bedelini ÖDEYECEKSİN !!! ''

Dudaklarına alaycı ve hırslı bir gülümseme yerleşmişti. Kadının neden bahsettiğini gayet iyi biliyordu. Evet belkide acımasızca gözünü hiç kırpmadan vurmuştu sevgilisini ama hak etmişti. Septimus ' a göre insanlar kendilerine ait olmayan şeyleri çok zor durumlarda olmadıkça almamalıydı. Kadını sürükleyerek götürürken bir yandanda onunla konuşuyordu '' Çeneni kapa Sween. Böyle güzel bir günü sinek vızıltısı dinlemek için geçirmek istemiyorum. ''

Kadını yaka paça dışarıya götürüyordu Kimberly ' e dönüp '' Birazdan hemen dönerim tatlım. '' dedi sıcak bir gülümsemeyle. İkiside olanları yadırgamıyordu. Doğal karşılanacak bir durum değildi ama böyle olaylar onlar için hayatın cilvesinden farksız değildi. Artık alışmıştı , soğuk metalikten yapılma silahları tutmaya ve her gün hayatını hiçe saymaya. Dışarıdan gelen sesleri duyunca güvenliğinin geldiğini anladı. Bu onun için iyi haberdi çünkü boş konuşan kadınla bütün gün uğraşmak istemiyordu. Onu teslim edip tatilene kaldığı yerden devam edecekti. Kapıyı hızlıca açarak dışarıya çıktı ve mavi ünüformalı özel güvenlik görevlilerine bakıp, gömleğinin cebinden kartını çıkardı.

'' Endişelenicek bir şey yok baylar. Birleşik Devletler Özel Timinden Joseph Henriq. '' dedi göz bebekleri büyüyen güvenlik görevlilerine bakarak. '' Sabıka kaydından Sween Gordon olarak araştırsanız bulaştığı bir kaç işi görebilirsiniz. Sizin için yeterli olacaktır. '' . Arkasını dönüp tam içeriye girecekti ki bağırmaya devam eden kadına alaycı bir bakış atıp '' Bununla birlikte en az 5 yıl yersin. Beş yıl sonra bana bedel ödetmeye bir daha gel belki ekstradan 5 yıl daha verebilirim sana. '' dedi sırıtarak. İşlemeli tahta kapıdan geçip mutfağa doğru yöneldi. Sevdiği kadına doğru yavaşça yaklaşırken '' Bu kadar sinir bozucu olacağını tahmin etmiyordum. Ee nerde kalmıştık ? '' dedi gülümseyerek.

Septimus kızı dışarı çıkartırken masadakilere şöyle bir göz attı.Hepsi de son derece leziz görünüyordu ama bunlara dokunmamaya karar vermişti.Her ne kadar kızın birşey yapmayacağını düşünse de temkinli olmakta yarar vardı.Mutfağa doğru gelen Septimus'un ayak sesleri duyunca kapıya döndü.Yanına gelen adama bakıyordu sabah sabah fazla gerilmişti ikisi de ama tüm günün böyle gitmesini istemiyordu.Kollarını Septimus'un beline doladı.
'Aslına bakarsan kahvaltı yapmalıyız ama yeni bir servis gelene kadar bunlara dokunmayı düşünmüyorum.' gülümseyip göğsüne yaslandı.Hayatta tek sahip olduğu kişiydi.Ona ne olursa her zaman yanındaydı,hiçbir zaman onu yalnız bırakmamıştı ve onun için hayatını tehlikeye atacağından adı gibi emindi.Bunu zaten birçok kez yapmıştı.
Şimdi bu güzel sabahlarını mahfeden aptal bir kız yüzünden yeni bir kahvaltı beklemek saçmalıktı ve ayrıca sinir bozucu geliyordu ama yapabilecek başka birşey yoktu.Septimus'un kalp atışlarını duyabiliyordu düzenli ritimlerle atıyordu.Kapıdan gelen sese bakılırsa otel biraz önceki rezaleti unutturmak için oda servisini normalden daha kısa bir süre içinde yollamıştı.Septimus'un çektiği sandalyeye oturmadan önce Sween'in getirdiği gazeteyi aldı ve tezgahın yanındaki çöpe attı.Hiçbir şey duymak veya görmek istemiyordu dış dünyayla alakalı ama tam dönerken gazetedeki bir manşet gözüne çarptı.
'Patlama?!' gazeteyi hızlıca çekip aldıktan sonra gazete manşetini okumaya başladı.
'Tanrım!!..Bunun olduğundan haberin var mıydı Se..Joseph?' kadının hala gitmediğini fark edince yeniden Joseph demişti ama şu an asıl ilgilendiği bu değildi.Masaya oturup gazeteyi Septimus'a uzattı ama kadın gidene kadar ikisi de birşey demedi.
'New Jersey??Orada birşey olduğunu hatırlamıyorum?' işleriyle ilgili hiçbir şeyle ilgilenmezlerdi tatillerinde ama bu farklıydı ve Becca neler döndüğünü düşünüyordu.İçinde en ufak bir tedirginlik yoktu sadece orada ne olduğunu hatırlayamamak sinirlerine dokunuyordu.Dün gece olmuştu ama ekiplerinden hiç kimse onlara haber vermemişti.Septimus'a döndüğünde yüzündeki ifade anlam veremediği şekilde rahatsız ediciydi.
'Yada bana söylemedi..Ama neden??.' Septimus'un ona söylemediğini düşünüyordu ama bunu neden yapsın diye de sormadan edemiyordu kendisine.Yine de hiçbir şey söylemeden Septimus'un bir cevap vermesini bekledi.

'' Önemli değil bunun terine yeni kahvaltı servisini tercih ederim. Kahvaltı gayet güzel gözükse bile o kadın aklıma geldikçe iştahım kaçıyor. ''

Kendisine sarılan Kimberly ' in tenini yeniden hissedebildiğinde, Sween hakkında beslediği tüm kötü düşünceler aklından uçup gitmişti. Şu an sadece kendisinde hissedebildiği kadın vardı. Saçlarını yavaşça okşadı, gözleri bir an bile olsa ondan ayrılmak istemiyordu. Bağımlılık denebilirdi belkide ona karşı hissettiği duygular. Fakat içindeki bilinmedik duyguyu gayet iyi biliyordu, bu sevgiden de öte bir bağımlılıktı, kendinden önce onu düşünmek gibi. Kapının tekrar çalmasıyla oda servisinin geldiğini anlamışlardı. Septimus şaşkın gözlerle saatine bakıp '' Hızlılarmış. '' dedi. Kimberly için sandalye çekip eliyle '' Oturun. '' gibisinden işaret yaptı. Yavaş adımlarla karşıdaki sandalyeye oturdu. Çikolatalı krep' ini kesmeye çalışırken Rebecca ' nın gazeteyi aldığını farketti. Eninde sonunda öğrenecekti. Kendisine bir takım şeylerde soracağından emindi. Ondan bir şey gizlemek istemezdi ama bu tatil gününü bu haberlerle geçirmek istemiyordu. Çünkü patlama önemsiz bir yerde olmuş gibi gözüksede, aslında kimsenin tahmin edemeyeceği kadar önemli bir yerdeydi. Hiç bir şeyi bozuntuya vermeden kahvaltısını yapmaya devam etti. Kimberly 'in dediklerini çok rahat duyabiliyordu. Neden bahsettiğinide gayet iyi biliyordu. Haberdeki patlama New Jersey ' de gizli istihbarat örgütünün toplantı yerlerinden biriydi ve bilgisel depo olarakta kullanılırdı. Kendisini sorgularmış gibi bakan Kimberly ' e nedense sinirlenmeye başlamıştı. Hala anlayamıyormuydu yoksa bu önemli bir haber diye mi birden bire tavırları değişmişti. Konuşmak için hazırlanan Septimus normal bir şey anlatırmış gibi rahat bir ses tonuyla konuşmaya başladı

'' Evet biliyordum ve senden sakladım. Dün gece benimle bağlantıya bir kaç kişi geçti ama sana söylemek istemedim. Patlama New Jersey ' de gördüğün gibi orası normal bir depoymuş gibi tabir edilsede seninde bildiğin gibi orası gizli teşkilatın bağlantı noktası. Birileri bir şeyler peşinde. Eski verileri yok etmek istiyorlar. '' dedi derin bir nefes aldıktan sonra gözleri kısıp karşısında oturan kadına baktı '' Ne kadar güzel değil mi? Sween' den sonra kahvaltı yaparken arada da istihbarat ve olanları konuşmak. '' dedi tatil gününde iş konuşmamaları gerektiğini ima etmeye çalışarak.

'Elbette..Bunu nasıl unuturum?...' Herşey yerine oturuyordu.New Jersey-Gizli Servis..
'Off Tanrım!!' O bilgilerin ele geçirildiğini tahmin bile etmek istemiyordu.

Ama Septimus bu kadar önemli birşeyi neden kendisinden saklamıştı bir türlü anlam veremiyordu.Ama iğneleyici laflarını duyduktan sonra neden sakladığını anlamıştı.Tatildelerdi evet ve pek önemli bir olay değildi.Bunu kendisi de biliyordu en önemli cevaplarından biriyse hala tatilde olmalarıydı ama yine de canı sıkılmıştı.

'Haklısın tatildeyiz ve böyle konular konuşmak istemiyorsun bende öyle ama.Bu bu öyle boşverilcek bir mevzu değil seninle bağlantıya geçmişler üstelilk en azından bana söyleyebilirdin.' Septimus'un kendisine böyle bir konuyu söylememesine sinirlenmişti ama en çokta kırılmıştı.Duygularını dışarıya belli eden bir insan değildi belki ama Septimus iş arkadaşları veya çevresindeki birkaç arkadaşından değildi.O hayatının geri kalanın birlikte geçiriceği kişiydi ve ufakta olsa ki bu ufak birşey değildi ona bahsetmesini isterdi.Konuyu daha fazla uzatmamaya karar verdi ve hiçbir şey demeden kahvaltısına başladı.Bugün için fazlaydı bu gerginlik ama gerginliği dağıtacak kişinin kendisi olamdığını düşünüyordu.

Hala nasıl kendisine böyle birşeyden bahsetmediğini düşünüyordu ama hiçbir şey söylemedi.Kendisine mantıklı bir cevap vermeye çalışıyordu Septimus'u haklı çıkartıcak ama olmuyordu.Belki tatilleri bozulmasın diyeydi ama yine de bahsedebilirdi.

Ona gözlerini dikmiş hareketlerini izleyen adama hiçbir şey demeden kahvaltısına devam etti.Tatillerinin ilk gününü mahfetmekten nefret ediyordu ama bir cevap almadan da Septimus'u affedebileceğini düşünmüyordu.

Kimberly ' in her hareketinden ona karşı tavır yaptığını anlıyordu. Gözlerini hiç Septimus ' a çevirmemesi, sürekli başka yerlere bakması ve sessizliğe gömülmesi... Sinirlendiğini hissedebiliyordu. Septimus ' a kızgın olabilirdi ama bunu onun iyiliği için yapmıştı. Bu haberi öğrendikten sonra tatillerini yarıda kesip geri dönmeleri gerekebilirdi belkide. Olmasını isteyeceği son şeylerden biriydi bu. Çikolotalı krep 'ini parçalara ayırmaya devam ederken usulca Kimberly ' e bakıp '' Bak kırılıp kırılmadığını bilmiyorum ama bunu senin kötülüğün için yapmadım. Biliyorsun tatile çok az çıkarız ve düşüncelerimiz sürekli işte olur. Bu haberi öğrenmeden bir kaç gün kafanı dinlemeni istemiştim sadece. İçinde hiç bir endişe olmadan birlikte güzel bir tatil geçirmeyi. '' dedi. Suratına ciddi bir ifade yerleşmişti. Sanki Kimberly ' in kendisini anlayamamasına kızmış gibiydi. Belki kırıcı bir şekilde konuşuyor olabilirdi bunun farkındaydıda. Ama bu şekilde olması sevdiği kadın için en iyisiydi. Çatalı ve bıçağı bırakmış gözlerini ela gözlü kadına dikmişti. Bu konu hakkında onun düşüncelerini gerçekten merak ediyordu. Cevap beklediği gözlerinden anlaşılıyordu ve birilerine hesap vermek en sevmediği şeydi.

Tüm keyfi kaçmıştı sanki. Arada sırada ettikleri küçük kavgalardan daha da küçüktü bu ama neden bu kadar uzadığına anlam verememişti. Aslında her şey açıkça ortadaydı, Septimus ' un tek korktuğu şey Kimberly ' e zarar gelmesiydi.

Ortamın gerginleştiğinin farkına varabiliyordu. Neden bu kadar sinirlenmişlerdi sadece bunu bilmek istiyordu. '' Lanet olası önemsiz bir istihbarat veri deposu yüzünden olanlara bak ! '' diye geçirdi içinden. En son yapmak istediği şeylerden biri Kimberly ' i üzmekti. Ve bunu yapmayı da başardığına göre keyfi kalmamıştı. Sevdiği çikolatalı krep bile ona tatsız gelirken, çiçek desenli tabağı parmak uçlarıyla iterek bir köşeye bıraktı. Güzel bir gün berbat bir karmaşaya dönüyordu ve buna izin vermeyecekti. Arada sırada böyle şeyler olması normaldi ama Kimberly ' in kendisine Joseph diye hitap etmesi üzerine gözlerini devirerek kadına bakmıştı. Joseph isminden nefret ediyordu. Sadece iş arkadaşları ona Joseph derdi ve Kimberly' le baş başayken kendisine bir iş arkadaşıymış gibi hitap etmesi sinirlerini alt üst etmişti. Gözlerini kaçırcak yer aramıyordu bile çünkü gözleri hiç sönmeyen bir alevle parıldar gibi kadına bakıyordu. Her şeyin Sween yüzünden olduğunu düşünmeye başlamıştı. O kadının insanlara kötü şans getirdiğine bile inanacak durumdaydı neredeyse.

Kulaklarından her şeyin güzelliği uçup gitmişti adeta. Güşeniş parlayan ve iç ısıtan efsunumsu ışıkları, denizin narince kıyıya vuruşundaki dinlendirici ses ve yanındaki kadının verdiği güven hissi sanki kaybolup gitmişti. Kimberly açıklama yaparken yüzünde hiç bir ifade olmadan onu dinledi ve bir kaç saniye olsun kendi içinde düşünmeye başladı. Bu noktada kendisininde Kimberly gibi anlayış göstermesi gerekiyordu. Yoksa bu tatsızlık uzayıp giderdi. Septimus ' un anlayışsız ve her şeyi kendine göre belirleyen bir adamdan farkı kalmazdı. Konuşmak için dudaklarını hafifçe araladı ve

'' Haklısın böyle ufak bir şeyi bile sana haber vermeliydim. Bunu sorun edeceğini düşündüğüm için üzgünüm. İsimlerin bir önemi yok sadece bir anlık karşımda sen değilde iş ortamındaki Jane ' in olduğunu düşünmüştüm. Bu konuyu daha fazla uzatmasak iyi olur. '' dedi içten gülümseyerek. Elini masanın üstüne doğru uzattı Kimberly ' in elini tutabilmek için. Yaşanılan sinir bozucu tatsızlığın getirdiği öfkeden hiç bir şey kalmamıştı sanki Septimus 'da.

Son duyduğu cümle üzerine içinde oluşan nefrettin hiç bir izi kalmamıştı. Tartışmaları bu kadardı, her zamanki gibi kısa. Gözlerinin içi gülümseyerek Kimberly 'e bakıyordu. Tuttuğu narin el sanki ona yaşama desteği sağlıyordu. Onunla mutlu olabilmek için ölmemeliydi. Ölüm meleğinin takendisi bile gelse ruhunu teslim etme işini yıllar sonraya ertelemişti. '' Seni üzdüğüm için üzgünüm. Bende seni seviyorum. '' dedi fısıldarmış gibi.

'' O Sween sanırım sinir bozmada yeterince başarılı oldu. Tek işe yaradığı şey bu olmalı. Güvenilmez biri için üzülmeye hala devam ediyor. Aşk aptallaştırır derler sanırım doğru olmalı. '' dedi Kimberly 'in elini tutmaya devam ederek.