Suç Üstü

Konu: Suç Üstü Çarş. Eyl. 02, 2009 6:00 pm

Anlaşmalı Rol Oyunu

Oyuncular: Daisy Dina Murino & Daniel L. Craig

------------------------------

Bağımsız bir yetişkin olmanın en güzel yanı buydu sanırım. İstediğin zaman evden çıkıp dilediğince gezip, cebinde tek kuruş kalmayana dek harcamak ve en önemlisi hiç kimseye hesap vermemek, ne güzel. Şu son bir kaç gündür çalışmayı bırakmış ve Londra' da gittiği otelde biriken parasını harcamaya başlamıştı. Ehh sonuç olarak parada bitmiş ve bir miktar paraya ihtiyacı olmuştu. Elinde birkaç kaliteli silah vardı. Kendine saklamıştı ancak bir taneden bir şey olmayacağını düşünüp bu çok iyi bilmediği sokaklara çıkmıştı. Evet belki buraları bilmiyordu ancak geniş çevresi olan arkadaşları vardı. Etrafa haber verip Londra' da silah ihtiyacı olan birini aramaya başlamıştı. İlk başlarda silah dükkanlarını tercih etmişti ancak pek işe yaramamıştı. Yasal olmayan bir şeyin ucuza satılması normal ancak Dan iki katına sattığından o kadar da çok müşterisi olmuyordu. Yine de etkili silahlar satıp biri iki silahta bir kaç aylığını çıkarıyordu. Beklediği telefon gelmiş ve Londra da Saat kulesi etrafında siyah takım elbiseli ve sapsarı saçları olan bir adama satacaktı. Eşgal şimdilik yetersizdi ancak kendine verilen tarif buydu. Belinde ki silahını kontrol edip yavaşça Saat kulesine doğru ilerlemeye başladı. Saat kulesine vardığında etrafı iyice bir taradı eşgale uyan kimse yoktu. Kendi kendine:

"Lanet Olsun Nerede Bu Adam !"

dedi. Belinde iki adet silah vardı. Biri kendine aitti diğerini ise satacaktı. "Off" laya "Puff" laya etrafa bakınırken gözleri polis arıyordu. Görse anlayamazdı zaten ancak şimdi istediği tek şey tehlikesiz bir satış gerçekleştirip ortadan kaybolmak hatta satış yapmayı düşünmüyordu bile adamı kenar bir köşeye çekip üstünde silah olup olmadığını sorup eğer yoksa parayı alıp kaçabilirdi ama bu işi arkadaşları ayarladığı için tedirgindi. Kimsenin güvenini yok sayamazdı. Etrafa bakınmaya devam ediyor gözü o adamı arıyordu. Evet karşıdan bu eşgale uygun bir adam bana doğru geliyordu. Telefonumu açıp bana işi ayarlayan arkadaşımdan adamın ismini sordum o ise "Rectain" demişti. Güzel bir isim bunu sahte ismim olarak kullanabilirim. Adam yanından geçip giderken fısıldayarak:

"Bay Rectain.."

Demişti. Bu cümleden sonra adam durup bana döndü ve gülümseyip elini cebine soktu. Bir miktar parayı çıkartıp bana uzattı. Daha sonra çekip mırıldandı: Dan ? Ben hiç tereddütsüz onaylarcasına başımı salladım ve adamın elindeki parayı alıp saymaya başladım. Ahh evet bu silahın maliyetinden daha çok bir para almıştı ancak şimdi yetersiz deyip sınırını zorlamak istemezdi. Zaten bir kaç Pound' daha eklense iki katını bulacaktı. Yüzü tatminsiz bir hal aldı ama daha sonra neyse dercesine başını sallayıp sahte bir gülümseme ile:

"Bir kaç Pound eksik ama sorun olmaz. Neyse bu da silah."

Konuşmaları hep fısıldaşmayla geçiyordu. Daniel silahı belinden çıkartıp Rectain'e uzattı. Adam silahı alır almaz koşmaya başladı. Hiç bir şey anlamamıştım. Etrafa bakınıyor bu adam niye kaçtı ki diye sorguluyordum. Parayı cebime soktuğumda yüzümde ki gülümseme rahatlıktan başka bir şey değildi adımlarımı yavaşlatmış ve etraftaki bu manzaranın tadını çıkarıyordum.

Konu: Geri: Suç Üstü Çarş. Eyl. 02, 2009 9:47 pm

Güzel ve sorunsuz bir güne daha başlamak için gözlerini araladım. Yatağımdan kalktığım da günümün iyi geçeceğini ve bugün neler yapacağımızı hayal ediyordu. İlk önce aşağıya inip kahvaltımı yapacaktım ve daha sonra dışarıya çıkıp biraz alışveriş yapacaktım. Odamdan ellerimi yüzümü yıkadıktan sonra çıktım ve merdivenlerden aşağıya indim. Yatağımı bile toplamamıştım. Bunu her zaman yapmazdım ama bugün bir başkaydı. Daha sonra toplayacağımı aklıma koyarak aşağıya indiğim de merdivenlerin başında duran köpeğim Lasi beni bekliyormuş gibi duruyordu. Beni görünce hemen dilini dışarıya çıkardı ve kuyruğunu sallamaya başladı. Acıkmıştı bu kesindi. Hemen mutfaktan mamasını getirdim ve tasına koyduktan sonra onun çenesini okşadıktan sonra kendi karnımı doyurmaya mutfağa gittim. Kendime bazı şeyler hazırladıktan sonra afiyetle kahvaltımı yaptım. Hava çok güzeldi. Tam da her zaman istediğim gibi sessiz, sakin ve güzel. Bu her zaman olmayan bir şeydi. Hele benim gibi bir polislere göreyse. Karnımı doyurduktan sonra bulaşıkları temizledim ve hemen odama çıktım. Yapmadığım bir işi yapmalıydım yoksa akşama kadar kalırdı orası öyle. İlk önce yatağımı, daha sonra da odamda bulunan fazlalıkları düzeltikten sonra artık hazırlanmamın zamanı gelmişti. Dolabıma giderek üzerime rahat bir şeyler giydim ve saçımı da at kuyruğu bağlayarak odamdan çıktım. Tam merdivenlerden aşağıya inerken en önemli şeyi unuttuğumu görünce hızlıca geri döndüm ve merdivenlerden çıkarak odama girdim. Baş ucumda yatan beni tüm tehlikelerden koruyan ve benim yoldaşım olan şeyi unutmuştum. '' Gel bakalım annene. '' diye mırıldandıktan sonra yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu ve onu beline soktu. Orada güvende olacaktı. Ne zaman bir yere çıksa kesinlikle bir şey oluyordu ve o güzel geçen günüm berbat oluyordu. Ya bir soyguncu yüzünden ya da azılı suçlu yüzünden. Bunlardan ne kadar nefret etsem de bu benim görevimdi. İçim rahat bir şekilde odamdan çıktım ve merdivenlerden indim. Yanıma biraz para aldıktan sonra evden çıktım. Kapıyı kilitleyerek cebime koydum ve şuan da güzel geçen günüme başlamaya hazırdım.

Saat kulesine doğru yaklaşırken ileri de iki kişinin konuştuğunu gördüm. Bir süre izledikten sonra teki adama belinden çıkartıp silah veriyordu ve sonunda da para veriyordu. Yine bir suç üstüne gelmişti. Kesinlikle silahı veren adam silah tüccarlığı yapıyordu. Bu büyük bir suçtu hem de yol üzerinde yapıyordu. Hemen bir kenara saklandım ve onları izlemeye devam ettim. Hemen kendimin polis olduğunu söylemeyi hiç de düşünmüyordum. Onu tuzağa düşürüp yakalamak istiyordum. Bu en mantıklısıydı. Hiç bir şey olmamış gibi adamın yanına giderken çaktırmadan da belinde bulunan silahı düzeltiyordu. Şimdi onu adama göstermek istemiyordu. Adamın yanına giderken karşısında duran kişi de her nedense silahı alıp hemen uzaklaşmıştı. Silahı satan adam hiç bir şey olmamış gibi arkasını dönmüş giderken adımlarımı daha hızlı atmaya başladım ve adamın umzuna dokunarak '' Merhaba? Acaba bir şey sorabilir miyim? '' dedim. Adam afallamışa benziyordu. Hiç bozuntuya vermeden ona baktım. Biraz heycanlanmışa benziyordu. Aklımda onu oyuna getirmek vardı.

Konu: Geri: Suç Üstü Perş. Eyl. 03, 2009 3:52 pm

Silahımı satmış paramı almış ve mutlu bir şekilde yolda yürüyordum. Kalacağım bir kaç günde istediğim gibi yaşayacaktım. Bunun sevinci yüzümdeki tebessümü arttırıyordu. Yolda yavaş adımlarla yürüyordum. Yakalanabilmem büyük olasılıktı çünkü silahı uzattığımda ve adam bir anda elimden çekince bende bırakmayınca biraz fazla görünmüştü silah. Yine de endişem yoktu ve yürüyüp etrafı inceliyordum. Düşüncelere dalmış ve huzurluca ilerliyordum ki sırtımda bir el hissettim. Arkamı döndüğümde Polis' olma ihtimali beni korkutmuş ve şimdi silah sattığım adama küfürler yağdırıyordum. Arkamı döndüm ve güzel bir bayana bakıyor buldum kendimi. Afallamıştım. Yüzümdeki bu garip ifadenin yerine hemen bir gülümseme belirmişti. Aklımda ise bu bayanı tanıyıp tanımadığımdı. Oldukça güzeldi ancak daha önce gördüğümü hatırlamıyordum. Bayan bana bir şeyler söylemişti;[size=12] "Merhaba? Acaba bir şey sorabilir miyim?" [size] Demişti. Yüzümdeki gülümsemeye rağmen afallamaya devam ediyordum.

Şaşkınlığımı sürdürerek: Merhaba! Şeyy... Şey tabi sorabilirsiniz. dedim. Bayanın ne diyeceğini gerçekten merak ediyordum ve bir an öncede sormasını bekliyordum. Kadının güzelliğine büyülendiğimi anladığımda onun sivil bir polis olabileceği gerçeği aklıma geldi. Yine de ne soracağını bekliyordum. İçimde garip bir heyecan belirmişti. Şimdi koşturacak halde değildim ancak olursa da mecburen güzel bir kovalamaca yaşanabilirdi. Olanları akışına bırakıp dinlemeye koyuldum.